Znana obecnie „pianka z pamięcią” lub „leniwa pianka” została wynaleziona w 1966 roku w centrum badawczym NASA. Wtedy jej główną funkcją było łagodzenie negatywnych skutków przeciążeń oddziałujących na ludzkie ciała oraz pochłaniania energii podczas startów i lądowań. Główną cechą charakterystyczną pianki VISCOR jest jej niska elastyczność i wrażliwość na temperaturę.

Dzięki tym właściwościom pianka VISCOR dopasowuje się do kształtu ludzkiego ciała. Od tego czasu VISCOR zaczął być wykorzystywany we wszystkich sektorach. Chroni obłożnie chorych pacjentów przed odleżynami. Powszechnie używa się go w branży meblowej, w konstrukcjach parków rozrywki, akcesoriach protetycznych, obuwiu, ale także jako materiał w sztuce współczesnej.